Franciacorta to luksusowe, pełne stylu i elegancji, szlachetne wydanie bąbelków z krainy obfitości jaką jest Lombardia. Ojczyzna wina Franciacorta to nie tylko historyczne bogactwo, przyprószone patyną wspomnienia dawnej świetności, zmurszałe zabytki. Wprost przeciwnie to współczesne Eldorado, najbogatszy zakątek Italii, gdzie luksus i zbytek rzucają się w oczy na każdym kroku. Również Franciaciacorta jest tego wyrazem i swego rodzaju emanacją. W Lombardii, podobnie jak przy genezie powstania, już można śmiało użyć tego sformułowania -kultowego wina jakim jest Franciacorta. Widać też zmyślność działań, porządek tak silnie kontrastujący z włoskimi standardami z Południa, rzetelność i biznesowe podejście do życia. Duma Lomabardii.
Ta bąbelkowa duma nie tylko Lombardii, ale całych Włoch. O tym możecie przekonać się choćby wspominając czy pytając o to wino Włocha. Niestety Franciacorta ze względu na niską podaż, związana chociażby z pietyzmem jej tworzenia, dla wielu amatorów wina jest enigmatyczna. W polskich winotekach obecna wręcz w dawkach aptekarskich. Prawdziwa rara avis, którą jeśli już można zdobyć to przy pewnej dozie egzotyczności odstrasza również cena. Cena mocno szybuje ku górze również w Italii. To oczywiście odzwierciedla pożądanie i estymę jakim to szlachetnie musujące wino się cieszy w ojczyźnie i na świecie.
Tanio nie jest
Nie bójmy się jednak wysupłać grosza, gdy już mamy ku temu okazję. Franciacorta to wino zacne, choć nie może pochwalić się starożytną metryką(początki w latach 60-tych). Nie kusi się na genealogiczne wywody (porównanie do Szampana czy Cavy jest nie na miejscu). Nie udaje czegoś czym nie jest, stara się być klasą samą dla siebie. A to już wystarczająco wiele, by pochylić się nad tym winem z co najmniej odrobiną uwagi.
Czymże jest zatem Franciacorta?
To wino musujące, wytwarzane szlachetną metodą wtórnej fermentacji w butelce, zwaną metodą tradycyjną lub klasyczną stosowaną w Szampanii. Metoda ta jest wykorzystywana w wielu jeszcze innych mniej lub bardziej znanych zakątków świata winiarskiego. Dzięki zastosowaniu tej pracochłonnej metody wino ma do zaoferowania wielowarstwową złożoność i obfitą różnorodność. Nie wystarczy oczywiście sięgnąć po jedną etykietę tych wspaniałych win. Trudno mówić o jednym stylu Franciacorty. Zaspokoić tu mogą swoje gusta amatorzy win łagodnych, o przyjemnej perlistości. Zadowoleni będą również ci, którzy poszukują muskularnych atletów w szkle. Usatysfakcjonowani zostaną admiratorzy dotyku zapachu i pieszczoty nozdrzy. To co odnajdziemy na etykiecie niewiele nam mówi na pierwszy rzut oka, zatem rozwińmy nieco enigmatyczny styl etykiet. Wino jest najwyższej włoskiej kategorii czyli – DOCG Franciacorta (od 1995 roku).
Franciacorta. Co w środku?
Genralnie spotkamy cztery rodzaje wina musującego plus poszczególne jego style, choć dominuje brut. W zasadzie we wszystkich swój udział w różnym zestawieniu biorą odmiany chardonnay, pinot nero (czyli pinot noir), pinot bianco (czyli pinot blanc) i erbamat (ale tu maksymalnie do 10%). O ile pierwszy tercet znany jest powszechnie na świecie i często używany zarówno do produkcji win spokojnych jak i musujących o tyle ostatni solista, który ma jednak mniejszościowy udział to endemiczna odmiana.
 |
Franciacorta Purabolla Brutpochodzenie: Włochy Wino z połyskiem, o słomkowym kolorze z delikatnymi refleksami zieleni. Delikatne, długotrwałe bąbelki. Ujmujący kwiatowy bukiet, z wyrazistymi akcentami głogu. W ustach eleganckie, długie o odświeżającej stylistyce. >> Zobacz << |
Erbamat – tajemniczy solista z przeszłości
Do składu trzech tenorów dopuszczona niedawno bo w 2017 roku lecz wspominana już w XVI stuleciu w traktacie o rolnictwie, gdzie odpowiedzialna była za tworzenie win „kąśliwych” jak wówczas określano wcale nierzadkie wina w jakimś stopniu musujące. Dziś wpuszczona oficjalnie na dumne salony wina Franciacorta odpowiedzialna jest w znacznej mierze za żywą, sprężystą kwasowość tak pożądaną w winach musujących, a tak coraz trudniejszą do uzyskania przez niekorzystne zmiany klimatu i nadmiar słońca. Na razie to odmiana anegdotyczna w swej obecności pośród etykiet, ale czas będzie prawdopodobnie działał na jej korzyść.
Szlachetność przychodzi z czasem dojrzewania
Idąc dalej za tym co w butelce wina Franciacorta znaleźć można. To co najmniej 5, a standardowo 6 atmosfer naturalnego ciśnienia. Dojrzewanie nad osadem to o wiele więcej niż w przypadku hiszpańskiej cavy czy francuskiego szampana lub cremant. Franciacorta nim trafi na stół musi spędzić nad osadem co najmniej 18 miesięcy (z winiarni wychodzi 25 miesięcy po zbiorach). Jeśli sięgniemy po butelkę millesimato to mamy do czynienia z winem, które opuszcza winiarnię dopiero po 37 miesiącach od zbiorów i jest tworzone tylko w wybitnych rocznikach. Wreszcie riserva spędza u producenta co najmniej 67 miesięcy! Wśród butelek Franciacorta znajdziemy wspaniałe wino różowe (tutaj udział szlachetnego pinot nero to minimum 35%).
Franciacorta – Satynowy satèn
Spotkamy też niepowtarzalne gdzie indziej satèn, butelki o mniejszym ciśnieniu (5 atmosfer) tworzone z chardonnay i/lub pinot bianco. To wino aksamitnie miękkie, o powabnym stylui jedwabistych bąbelkach. Klasa sama w sobie, występująca wyłącznie w wersji brut. Zatem zachęcamy do spróbowania Franciacorta, tej dumy Lomardii. Portfolio jest spore, na przeszło 2000 ha znajdziemy około 200 winiarzy, którzy bynajmniej mimo splendoru i popytu,nie spoczywają na laurach i cały czas rozwijają i udoskonalają swe wina. Popularność mimo coraz wyższych cen widać po sprzedaży (zaczynano od kilkudziesięciu tysięcy butelek dziś przeszło 10 mln rocznie, choć dla porównania Szampania wystawia co roku armię przeszło 300mln żołnierzy w szkle by zawojowali rynek win musujących). Dobra co znaczy świeża butelka Franciacorta to swego rodzaju cezura naszych doznań organoleptycznych i pewien Rubikon, po przekroczeniu którego świat wina musującego już nigdy nie będzie dla nas taki sam.
