Wino i nie tylko

Jumilla – co? Gdzie? Po co?

Jumilla – co? gdzie? po co? Mówisz o winiarskiej Hiszpanii – myślisz synonimicznie o regionach takich jak Rioja, Ribera del Duero, nie sięgająca głęboko do portfela La Mancha, etc. Ale Jumilla? Cóż, to takiego, gdzie leży, a przede wszystkim co daje by była godna Twej pamięci, zwłaszcza organoleptycznej. Z nostalgii turystycznej, jeśli nie jest to enoturystyka raczej region Jumilla nie słynie. Krajobraz tu monotonny, a pierwsze skojarzenia to poczucie wszechogarniającej suchości.

I ten związek, który Jumilla ma z trudnym, a dla winiarza wymagającym klimatem ciągnie się od stuleci. Gdy czujki Maurów idące przed inwazyjnymi oddziałami wojsk, które na wieki zajęły te tereny pod sztandarem półksiężyca, raportowały do swych zwierzchników, dominowały słowa: pusto i płasko. Tak więc, co takiego niezwykłego kryje w sobie Jumilla? Tak niezwykłego, że w krajach, gdzie kocha się wino, a karty win są zapełnione istnymi nim opowieściami w odcinkach butelek liczonych na setki, Jumilla jest wymawiana z szacunkiem i mile widziana na salonach.

Wina Fine Wine Oferta

Finezyjna moc win z Jumilla

Otóż ten trudny klimat, mimo pozornie bliskiego morza- kontynentalny, o suchych i upalnych latach a mroźnych zimach – jest miejscem narodzin win łączących w sobie siłę i zwiewność, potęgę i finezję, atletyczność ubraną w dostojność. Winorośl rośnie często w prost na wyschniętym, kamienistym podłożu. Pomiędzy dniem a nocą w temperaturze istnieje przepaść sięgająca nawet 20 stopni.

Deszcz? Coraz częściej zjawisko egzotyczne, a nawet jeśli się zdarza to średnio niewiele przekracza 300 mm rocznie, kumulując często opady w ciągu bliskich sobie dni. Dawniej winiarze usypywali wokół pnia winorośli swego rodzaju basenik z kamieni i ziemi, by zebrana woda mogła spłynąć wzdłuż korzenia i choć trochę zaopatrzyć winorośl w odżywczą substancję. Możecie spotkać w regionie Jumilla producentów, którzy korzystają czy to z systemów irygacyjnych pamiętających jeszcze czasy gdy Iberia była pod władztwem Maurów.

Leczo Ci, którzy ścigają się z wybitną jakością win stawiają na stres wodny, który przekuwają na winogrona o niebywałej koncentracji tego, co potem decyduje o sferze aromatycznej i smakowej wina.

Sucho i gorąco – czyli idealnie dla zacnych win

Oczywiście są i tacy, którzy nawadniają winnice, lecz jeśli to robią to stosują system nawadniania kropelkowego. No dobrze, wciąż nie brzmi to ani jak zachęta do wycieczki, ani coś co miałoby szczególnie przykuć naszą uwagę. Coś co szczególnie wyróżnia region Jumilla to dwie sprawy. Po pierwsze winorośl, która jak wspomnieliśmy nie ma idyllicznych warunków bytowych, jest daleko posunięta w latach.

Winnice o bardzo starych krzewach w Jumilla

To często krzewy o kilku dekadach za sobą. Bez problemu spotkacie wina tworzone z gron pochodzących z krzewów 50, 60 letnich i starszych. Coś co w sposób naturalny, oprócz terroir obniża wydajność z ha i podnosi jakość każdego grona. Nie do końca było to w zamiarze wielu plantatorów. To dziś, zaradni producenci, którzy rozsławiają denominację o nazwie Jumilla na świecie, odcinają wyrażając się kolokwialnie kupony od swego kapitału w winnicy.

Wielu uprawiających winorośl nie było stać ani na sprzęt, który podniósłby jakość idąc z duchem czasu, ani na replantacje winorośli by zrekompensować sobie ilością wytworzonego wina. Na obszarze leżącym na ternie dwóch regionów (bądź co bądź, bez obrazy ale Hiszpania to często pojęcie geograficzne) – Murcji i Kastylii La Manchy, gdzie w zimie potrafi być minus 10, a latem termometr alarmuje 40 stopniami jest miejsce na wina genialne. Jumilla takie daje, uwierzcie i spróbujcie.

Jumilla- długa i burzliwa historia

To mimo nietrakcyjnego krajobrazu miejsce, gdzie od czasów rzymskich rodzi się wino. Miało swoje pięć minut sławy, gdy wszędzie dotarła rujnująca winnice filoksera, a tu dopiero w 1989. Stąd szerokim strumieniem (oczywiście do czasu) wina szły wszędzie tam, gdzie ich brakowało. Potem nastąpiła wspomniana stagnacja, która summa summarum po inwestycjach tych odważnych pionierów dała światowej klasy sukces. Drugim czynnikiem sukcesu prócz starych krzewów, jakimi może pochwalić się Jumilla, a o których rzadko wspominają etykiety win stamtąd pochodzących, jest – król i w zasadzie monarcha absolutny – monastrell. Odmiana, która kocha słońce, którego tu nie brak (3000 h w ciągu roku). Na obszarze 25,000 ha dominuje bezapelacyjnie.

Król jest jeden. Niech żyje król monastrell.

Hiszpan, choć występujący pod wieloma nazwami, (za granicą czasem z francuska – mourvedre) daje wina złożone, o wielowarstwowej stylistyce, majestatycznie skoncentrowane choć ich muskulatura schowana jest pod smokingiem elegancji. Skąd przybył nie do końca wiadomo. Czy była to bogata Katalonia, gdzie miasto Mataro (jedno z mian jakie nosi monastrell) wskazywałoby na miejsce narodzin? A może Walencja, gdzie dziś miasto Sagunto noszące kiedyś nazwę Mourvedre nomen omen jak francuskie nazewnictwo odmiany.

Nieważne to. Istotne, że Jumilla stała się miejscem, skąd nabywając butelkę mamy niemal pewność, że będzie snuła ciekawą opowieść z kieliszka. Jeśli do tego dorzucimy dziesięciokrotnie większą zawartość tak poszukiwanego w wyścigu po zdrowie i młodość polifenolu jakim jest resweratrol, to zachęta do etykiet z nazwą Jumilla nasuwa się sama. Zatem Jumilla powinna stać się warunkiem sine qua non poznania winiarskiej Hiszpanii.

wino hiszpańskie - Perdrera Monastrell
Pedrera Monastrell

pochodzenie: Hiszpania
szczepy: monastrell
producent: Gil Family Estate

Jumilla to hiszpańskie zagłębie nowoczesnego winiarstwa, pełne talentów takich jak Juan Gil. Wino z charakterem i temperamentem. Winogrona ręcznie zbiera z 25-letnich krzewów. Nieco chropawe nuty leśnych owoców rekompensują żywe usta i przyjemny, lekko ściągający garbnik. Dobre do wędlin i kanapek z serem, komponuje się nieźle z zapiekankami mięsnymi, białym mięsem, warzywami, makaronami i miękkimi serami.

W nosie czerwone i czarne owoce jagodowe. Usta dość gładkie, zrównoważone, wyraźne taniny. Finisz pikantny.

>> Zobacz <<

wino hiszpańskie - Juan Gil Yellow Label 2018
Juan Gil Yellow 2018

pochodzenie: Hiszpania
szczepy: monastrell
producent: Gil Family Estate

Nowoczesne i eleganckie wino z gorącej, południowej części Półwyspu Iberyjskiego. W Bodegas Juan Gil dba się zarówno o jakość gron, jak i standardy produkcji. Dojrzewanie przebiega przez cztery miesiące w nowych beczkach z amerykańskiego dębu. Trunek o intensywnym, ciemnorubinowym kolorze. Zdecydowanie przeważają aromaty owoców leśnych. W ustach eleganckie, raczej wyraziste, wyczuwalne dojrzałe owoce z charakterną taniną, lekko dymny posmak. Wino idealne do mięs duszonych oraz z grilla, rusztu, a także do potraw z grzybami.

>> Zobacz <<

wino hiszpańskie - Clio Magnum 2017
Clio 2017

pochodzenie: Hiszpania
szczepy: cabernet sauvignon, monastrell
producent: Gil Family Estate

Wino z Jumilli produkowane z monastrell z bardzo starych krzewów z 30% dodatkiem cabernet sauvignon. Winogrona są zbierane ręcznie do niewielkich koszy, a następnie selekcjonowane. Najlepsze przeznaczane są do produkcji Clio. Wino dojrzewa w nowych beczkach z francuskiego i amerykańskiego dębu przez 24 miesiące. Wino charakteryzuje się ciemną, intensywną, purpurową barwą i złożonym, kompleksowym bukietem. W nosie niezwykłe bogactwo aromatów: dojrzałe owoce jagód i jeżyn, leśne poszycie, nuty mineralne i odrobina pieprzu. Wino o mocnej, wielowarstwowej strukturze i długim, bardzo przyjemnym finiszu.   Pasuje do dań z makaronem, duszonych mięs, mięs z grilla i z sosami, warzyw oraz grzybów.

>> Zobacz <<

wino hiszpańskie - Equilibrio Monastrell 9 Meses
Equilibrio Monastrell 9 Meses

pochodzenie: Hiszpania
szczepy: monastrell
producent: Bodega Sierra Norte

Wino Equilibrio produkowane jest w 100% z monastrell ze starych pięćdziesięcioletnich krzewów. Dojrzewa przez 9 miesięcy w beczkach z dębu francuskiego (60%) i amerykańskiego (40%). Wino o wiśniowym kolorze z bordowymi i rubinowymi refleksami. W nosie kompleksowe: ciemne owoce i przyprawy z nutami wanilii. Po natlenieniu wyczuwalne aromaty ściółki leśnej i ziemi. W ustach bogate, świeże i balsamiczne akcenty z pełnymi, dojrzałymi taninami. Długi finisz z wyraźnymi aromatami przypraw. Owoce i poszycie leśne, mech, czekolada, skóra. Usta miękkie i delikatne, eleganckie, z czekoladowo-waniliowym finiszem.Dekantacja wskazana. Łukasz Klesyk – dziennikarz kulinarny i alkoholowy, redaktor przewodnika Gault & Millau Polska.

>> Zobacz <<

 

Wybraliśmy dla Ciebie: